Παλιά καφενεία η αγάπη είναι μία
θυμίζει φωτιές και εικόνες παλιές.
Τα φώτα ανάβουν κρυφά μου φωνάζουν:
Αυτά τα λόγια ποτέ μη τα λες.
Το καφέ “Γκρέκο” ζει στις καρδιές,
στις άδειες νύχτες και στις φωτιές.
Είναι η αγάπη είναι η στιγμή
αυτό που είμαι και είσαι και συ.
Το καφέ “Γκρέκο” μέσα μου καίει
ό, τι κι αν λέω ό,τι κι αν φταίει
είναι ο χάρτης των ημερών
ημερολόγιον των καιρών.
Ο ήλιος καθρέφτης τη φλόγα του έχεις
σου βάφει τα μάτια με χρώμα χρυσό.
Η αγάπη που είχα φωτίζει τη νύχτα,
θυμάμαι το λόγο που είχα να ζω.
Το καφέ “Γκρέκο” ζει στις καρδιές,
στις άδειες νύχτες και στις φωτιές.
Είναι η αγάπη είναι η στιγμή
αυτό που είμαι και είσαι και συ.
Το καφέ “Γκρέκο” μέσα μου καίει
ό, τι κι αν λέω ό,τι κι αν φταίει
είναι ο χάρτης των ημερών
είμαι ρολόγιον των καιρών.
Φως της ημέρας σκιές της εσπέρας,
φεύγουν τα χρόνια σ’ ένα λεπτό.
Παλιά καφενεία η αγάπη είναι μία
δεν έχει αιτία, δεν έχει σκοπό.
Το καφέ “Γκρέκο” μέσα μου καίει
ό, τι κι αν λέω ό,τι κι αν φταίει
είναι ο χάρτης των ημερών
είμαι ρολόγιον των καιρών.
|
Paliá kafenia i agápi ine mía
thimízi fotiés ke ikónes paliés.
Ta fóta anávun krifá mu fonázun:
Aftá ta lógia poté mi ta les.
To kafé “Gkréko” zi stis kardiés,
stis ádies níchtes ke stis fotiés.
Ine i agápi ine i stigmí
aftó pu ime ke ise ke si.
To kafé “Gkréko” mésa mu kei
ó, ti ki an léo ó,ti ki an ftei
ine o chártis ton imerón
imerológion ton kerón.
O ílios kathréftis ti flóga tu échis
su váfi ta mátia me chróma chrisó.
I agápi pu icha fotízi ti níchta,
thimáme to lógo pu icha na zo.
To kafé “Gkréko” zi stis kardiés,
stis ádies níchtes ke stis fotiés.
Ine i agápi ine i stigmí
aftó pu ime ke ise ke si.
To kafé “Gkréko” mésa mu kei
ó, ti ki an léo ó,ti ki an ftei
ine o chártis ton imerón
ime rológion ton kerón.
Fos tis iméras skiés tis espéras,
fevgun ta chrónia s’ éna leptó.
Paliá kafenia i agápi ine mía
den échi etía, den échi skopó.
To kafé “Gkréko” mésa mu kei
ó, ti ki an léo ó,ti ki an ftei
ine o chártis ton imerón
ime rológion ton kerón.
|