Πως έγινες εσύ
άγρια θάλασσα που στα βαθιά της έπεσα
και τώρα που έμεινα μισή
κάθομαι μόνη στα ρηχά να δω τι έχασα
πως έγινες εσύ
ένας απότομος γκρεμός που δεν φαινότανε
και με μεγάλη τελική
μέσα του πήρε την ζωή μου που καιγότανε
Μες στο κέντρο της καρδιάς
πόσο ακόμα θα χτυπάς
πόσο ακόμα θα χτυπάς
πες μου, πες μου
ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ
τρόπους για να σε μισώ
τρόπους για να σε μισώ
Βρες μου, βρες μου
Πως έγινες εσύ
χαμένος δρόμος που ξυπόλητος περπάτησα
και τώρα που έμεινα μισή
δεν βρίσκω ίχνη να μου δείξουνε που πάτησα
πως έγινες εσύ
ένα φεγγάρι κατακόκκινο που φλέγεται
ένα αντίο στην σιωπή
γεμάτο αγκάθια που πληγώνουν όταν λέγεται
Μες στο κέντρο της καρδιάς
πόσο ακόμα θα χτυπάς
πόσο ακόμα θα χτυπάς
πες μου, πες μου
ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ
τρόπους για να σε μισώ
τρόπους για να σε μισώ
Βρες μου, βρες μου
|
Pos égines esí
ágria thálassa pu sta vathiá tis épesa
ke tóra pu émina misí
káthome móni sta richá na do ti échasa
pos égines esí
énas apótomos gkremós pu den fenótane
ke me megáli telikí
mésa tu píre tin zoí mu pu kegótane
Mes sto kéntro tis kardiás
póso akóma tha chtipás
póso akóma tha chtipás
pes mu, pes mu
kséris póso s’ agapó
trópus gia na se misó
trópus gia na se misó
Ores mu, vres mu
Pos égines esí
chaménos drómos pu ksipólitos perpátisa
ke tóra pu émina misí
den vrísko íchni na mu diksune pu pátisa
pos égines esí
éna fengári katakókkino pu flégete
éna antío stin siopí
gemáto agkáthia pu pligónun ótan légete
Mes sto kéntro tis kardiás
póso akóma tha chtipás
póso akóma tha chtipás
pes mu, pes mu
kséris póso s’ agapó
trópus gia na se misó
trópus gia na se misó
Ores mu, vres mu
|