Στο ψηλό το μπαλκονάκι
τίκι, τίκι, τίκι, τακ,
στο ψηλό το μπαλκονάκι
έβγα απόψε να σε ιδώ
και να γίνω τ’ αηδονάκι
να σου γλυκοκελαηδώ.
Έβγα μόλις θα βραδιάσει
τίκι, τίκι, τίκι, τακ,
σαν το πρώτο αστέρι θα βγει
εκεί ψηλά στον ουρανό
το χειλάκι να γελάσει
και τραγούδι να σου ειπώ.
Στο ψηλό το μπαλκονάκι
τίκι, τίκι, τίκι, τακ,
στο ψηλό το μπαλκονάκι
τα βραδάκια σαν περνώ
να ‘σαι σαν το φεγγαράκι
που κυλάει στον ουρανό.
|
Sto psiló to balkonáki
tíki, tíki, tíki, tak,
sto psiló to balkonáki
évga apópse na se idó
ke na gino t’ aidonáki
na su glikokelaidó.
Έvga mólis tha vradiási
tíki, tíki, tíki, tak,
san to próto astéri tha vgi
eki psilá ston uranó
to chiláki na gelási
ke tragudi na su ipó.
Sto psiló to balkonáki
tíki, tíki, tíki, tak,
sto psiló to balkonáki
ta vradákia san pernó
na ‘se san to fengaráki
pu kilái ston uranó.
|