Πως φοβάμαι τη νύχτα
σε λίγο που έρχεται,
σε θυμάμαι, η πίκρα μου
δεν υποφέρεται.
Σε θυμάμαι,
έλα απόψε και φίλα με,
φίλα με, φίλα με,
σε θυμάμαι……..
Απόψε σε έχω ανάγκη,
αβάσταχτη η μοναξιά,
ας ήταν στου δρόμου την άκρη
να δω την δική σου σκιά.
Σε θυμάμαι……..
Πως φοβάμαι,
να σβήνω απόψε αισθάνομαι,
σε θυμάμαι, στην σκέψη
βυθίζομαι, χάνομαι.
Σε θυμάμαι,
έλα απόψε και φίλα με,
φίλα με, φίλα με,
σε θυμάμαι……..
Απόψε σε έχω ανάγκη,
αβάσταχτη η μοναξιά,
ας ήταν στου δρόμου την άκρη
να δω την δική σου σκιά.
Σε θυμάμαι……..
|
Pos fováme ti níchta
se lígo pu érchete,
se thimáme, i píkra mu
den ipoférete.
Se thimáme,
éla apópse ke fíla me,
fíla me, fíla me,
se thimáme……..
Apópse se écho anágki,
avástachti i monaksiá,
as ítan stu drómu tin ákri
na do tin dikí su skiá.
Se thimáme……..
Pos fováme,
na svíno apópse esthánome,
se thimáme, stin sképsi
vithízome, chánome.
Se thimáme,
éla apópse ke fíla me,
fíla me, fíla me,
se thimáme……..
Apópse se écho anágki,
avástachti i monaksiá,
as ítan stu drómu tin ákri
na do tin dikí su skiá.
Se thimáme……..
|