|
Σαράντα δύο χρόνια περασμένα
σαράντα δύο σταγόνες στη βροχή
η νιότη μου με φύλλα μαραμένα
με άφησε σε λάθος εποχή
Η νύχτα σκύβει κάτω το κεφάλι
σε ποιο αλισβερίσι να σωθώ
συνήθισα να ζω σ’ αυτή τη ζάλη
κλειδί στου παραδείσου το βυθό
Σαράντα δύο λέξεις πεταμένες
σαράντα δύο φωνές μες στη βουή
αγάπες στο μυαλό μου μπερδεμένες
δε βρήκαν μονοπάτι στη ζωή
Η νύχτα σκύβει κάτω το κεφάλι
σε ποιο αλισβερίσι να σωθώ
συνήθισα να ζω σ’ αυτή τη ζάλη
κλειδί στου παραδείσου το βυθό
|
Saránta dío chrónia perasména
saránta dío stagónes sti vrochí
i nióti mu me fílla maraména
me áfise se láthos epochí
I níchta skívi káto to kefáli
se pio alisverísi na sothó
siníthisa na zo s’ aftí ti záli
klidí stu paradisu to vithó
Saránta dío léksis petaménes
saránta dío fonés mes sti vuí
agápes sto mialó mu berdeménes
de vríkan monopáti sti zoí
I níchta skívi káto to kefáli
se pio alisverísi na sothó
siníthisa na zo s’ aftí ti záli
klidí stu paradisu to vithó
|
