Απόψε θα τα πιω το δίχως άλλο,
απόψε τη βραδιά θα τη χαρώ,
να βγάλω ένα άχτι μου μεγάλο,
που έχω στην καρδιά από καιρό.
Φέρε μας, κάπελα,
φέρε μας να πιούμε,
δυο καρδιές π’ αγαπούν,
πίνουν και γλεντούνε.
Απόψε τι τα θέλετε, γουστάρω,
ν’ ακούσω μπουζουκιού διπλοπενιά
και χάραμα με κέφι να σαλπάρω,
να φέρω σβάρνα όλο τον ντουνιά.
Φέρε μας, κάπελα,
φέρε μας να πιούμε,
δυο καρδιές π’ αγαπούν,
πίνουν και γλεντούνε.
Απόψε θα καεί το πελεκούδι,
ο κόσμος θα χαλάσει,
βρε παιδιά, με κούρσα,
με χορό και με τραγούδι
αξέχαστη θα μείνει η βραδιά.
Φέρε μας, κάπελα,
φέρε μας να πιούμε,
δυο καρδιές π’ αγαπούν,
πίνουν και γλεντούνε.
|
Apópse tha ta pio to díchos állo,
apópse ti vradiá tha ti charó,
na vgálo éna áchti mu megálo,
pu écho stin kardiá apó keró.
Fére mas, kápela,
fére mas na piume,
dio kardiés p’ agapun,
pínun ke glentune.
Apópse ti ta thélete, gustáro,
n’ akuso buzukiu diplopeniá
ke chárama me kéfi na salpáro,
na féro svárna ólo ton ntuniá.
Fére mas, kápela,
fére mas na piume,
dio kardiés p’ agapun,
pínun ke glentune.
Apópse tha kai to pelekudi,
o kósmos tha chalási,
vre pediá, me kursa,
me choró ke me tragudi
akséchasti tha mini i vradiá.
Fére mas, kápela,
fére mas na piume,
dio kardiés p’ agapun,
pínun ke glentune.
|