Μόνος μου στα κύματα στου φόβου τα σκιρτήματα
Τα έξω και τα μέσα μου παλεύω
Χάθηκα στη θάλασσα στα όνειρα που χάλασα
Το μέλλον μου στο παρελθόν γυρεύω
Φώτιζα μα σβήστηκα στα πρέπει μου χωρίστηκα
και στης ψυχής μου τα άμοιρα τα θέλω
εγώ μ ’αυτά που έζησα και στον βυθό επέζησα
Σαν ήλιος στη ζωή σου ν’ ανατέλλω
Σαν ήλιος στη ζωή σου ν’ ανατέλλω
Του κόσμου τ’ αυτονόητα για μένα είν’ ανόητα τα καίω
Σε ότι παραδόθηκα και σ’ όποιο λάθος δόθηκα ας φταίω
Σε ότι παραδόθηκα και σ’ όποιο λάθος δόθηκα ας φταίω
Του κόσμου τ’ αυτονόητα για μένα είν’ ανόητα τα καίω
Για μια στιγμή στο χρόνο μου ξοδεύω το οξυγόνο μου
Για την ανάσα μόνο τη δική σου
κι ας ξέρω ότι πνίγομαι στα πιο βαθιά ανοίγομαι
Σωπαίνοντας να ακούσω τη φυγή σου
Σωπαίνοντας να ακούσω τη φυγή σου
Του κόσμου τ’ αυτονόητα για μένα είν’ ανόητα τα καίω
Σε ότι παραδόθηκα και σ’ όποιο λάθος δόθηκα ας φταίω
Σε ότι παραδόθηκα και σ’ όποιο λάθος δόθηκα ας φταίω
Του κόσμου τ’ αυτονόητα για μένα είν’ ανόητα τα καίω
Μόνος μου στα κύματα στου φόβου τα σκιρτήματα
Τα έξω και τα μέσα μου παλεύω
Χάθηκα στη θάλασσα στα όνειρα που χάλασα
Το μέλλον μου στο παρελθόν γυρεύω
Για μια στιγμή στο χρόνο μου ξοδεύω το οξυγόνο μου
Για την ανάσα μόνο τη δική σου
κι ας ξέρω ότι πνίγομαι στα πιο βαθιά ανοίγομαι
Σωπαίνοντας να ακούσω τη φυγή σου
Σωπαίνοντας να ακούσω τη φυγή σου
|
Mónos mu sta kímata stu fóvu ta skirtímata
Ta ékso ke ta mésa mu palevo
Cháthika sti thálassa sta ónira pu chálasa
To méllon mu sto parelthón girevo
Fótiza ma svístika sta prépi mu chorístika
ke stis psichís mu ta ámira ta thélo
egó m ’aftá pu ézisa ke ston vithó epézisa
San ílios sti zoí su n’ anatéllo
San ílios sti zoí su n’ anatéllo
Tu kósmu t’ aftonóita gia ména in’ anóita ta keo
Se óti paradóthika ke s’ ópio láthos dóthika as fteo
Se óti paradóthika ke s’ ópio láthos dóthika as fteo
Tu kósmu t’ aftonóita gia ména in’ anóita ta keo
Gia mia stigmí sto chróno mu ksodevo to oksigóno mu
Gia tin anása móno ti dikí su
ki as kséro óti pnígome sta pio vathiá anigome
Sopenontas na akuso ti figí su
Sopenontas na akuso ti figí su
Tu kósmu t’ aftonóita gia ména in’ anóita ta keo
Se óti paradóthika ke s’ ópio láthos dóthika as fteo
Se óti paradóthika ke s’ ópio láthos dóthika as fteo
Tu kósmu t’ aftonóita gia ména in’ anóita ta keo
Mónos mu sta kímata stu fóvu ta skirtímata
Ta ékso ke ta mésa mu palevo
Cháthika sti thálassa sta ónira pu chálasa
To méllon mu sto parelthón girevo
Gia mia stigmí sto chróno mu ksodevo to oksigóno mu
Gia tin anása móno ti dikí su
ki as kséro óti pnígome sta pio vathiá anigome
Sopenontas na akuso ti figí su
Sopenontas na akuso ti figí su
|