|
Είσαι στο χρόνο μια πληγή και μες στα όνειρά μου,
όλα για μένα είσαι εσύ μα είσαι μακριά μου,
πες μου πώς ν’ αντέξω, πες μου πώς να παλέψω,
ψάχνω στο χρόνο το φιλί τα χείλη μου να βρέξω.
Θέλω να φωνάξω έτσι, για να ξεσπάσω,
μα είσαι τόσο μακριά, πες μου πώς να σε φτάσω,
θέλω να φωνάξω έτσι, για να ξεσπάσω,
όμως δεν έχω τα φτερά κοντά σου να πετάξω.
Άσε με να ονειρευτώ πως είσαι εδώ ακόμα
κι όλη τη νύχτα να φιλώ το ολόγλυκό σου στόμα,
πες μου πώς ν’ αντέξω, πες μου πώς να παλέψω,
ψάχνω στο χρόνο το φιλί τα χείλη μου να βρέξω.
Θέλω να φωνάξω έτσι, για να ξεσπάσω,
μα είσαι τόσο μακριά, πες μου πώς να σε φτάσω,
θέλω να φωνάξω έτσι, για να ξεσπάσω,
όμως δεν έχω τα φτερά κοντά σου να πετάξω.
|
Ise sto chróno mia pligí ke mes sta ónirá mu,
óla gia ména ise esí ma ise makriá mu,
pes mu pós n’ antékso, pes mu pós na palépso,
psáchno sto chróno to filí ta chili mu na vrékso.
Thélo na fonákso étsi, gia na ksespáso,
ma ise tóso makriá, pes mu pós na se ftáso,
thélo na fonákso étsi, gia na ksespáso,
ómos den écho ta fterá kontá su na petákso.
Άse me na onireftó pos ise edó akóma
ki óli ti níchta na filó to ológlikó su stóma,
pes mu pós n’ antékso, pes mu pós na palépso,
psáchno sto chróno to filí ta chili mu na vrékso.
Thélo na fonákso étsi, gia na ksespáso,
ma ise tóso makriá, pes mu pós na se ftáso,
thélo na fonákso étsi, gia na ksespáso,
ómos den écho ta fterá kontá su na petákso.
|
