|
Πες μου τι θέλεις,
τι περιμένεις
να σε κρατήσω άλλη νύχτα δεν μπορώ,
στο κύμα μένεις,
κι εγώ το ξέρω,
πως είσαι θάλασσα με άστατο καιρό.
Θέλω να ξέρεις πως εγώ,
δίχως πυξίδα σε μια θάλασσα,
άδικα πάλεψα,
για σένα.
Θέλω να ξέρεις πως εγώ,
φταίω για την ζωή που διάλεξα,
να ζω στα κύματα,
με σένα.
Αφού δεν ξέρεις,
να υποφέρεις
ό, τι κι αν νιώσεις
θα `ναι λίγο και μικρό.
Αφού δε θέλεις,
να περιμένεις,
δε προλαβαίνεις
να με δεις να σ’ αγαπώ.
Θέλω να ξέρεις πως εγώ,
δίχως πυξίδα σε μια θάλασσα,
άδικα πάλεψα,
για σένα.
Θέλω να ξέρεις πως εγώ,
φταίω για τη ζωή που διάλεξα,
να ζω στα κύματα,
με σένα.
|
Pes mu ti thélis,
ti periménis
na se kratíso álli níchta den boró,
sto kíma ménis,
ki egó to kséro,
pos ise thálassa me ástato keró.
Thélo na kséris pos egó,
díchos piksída se mia thálassa,
ádika pálepsa,
gia séna.
Thélo na kséris pos egó,
fteo gia tin zoí pu diáleksa,
na zo sta kímata,
me séna.
Afu den kséris,
na ipoféris
ó, ti ki an niósis
tha `ne lígo ke mikró.
Afu de thélis,
na periménis,
de prolavenis
na me dis na s’ agapó.
Thélo na kséris pos egó,
díchos piksída se mia thálassa,
ádika pálepsa,
gia séna.
Thélo na kséris pos egó,
fteo gia ti zoí pu diáleksa,
na zo sta kímata,
me séna.
|
