Η αραπίνα είμαι εγώ, η μαΐστρα,
που όλους μαγεύω και ξετρελαίνω με τα χαρτιά,
όσοι πονούνε, ‘πό με ζητούνε, την ξεμυαλίστρα,
κάθε τους πόνο εγώ να λιώνω με μαγικά.
Γιαλέλι, γιαλέλι, γιαλ… γιαλ…έλι,
γιαλέλι, γιαέρι, γιαλέλι, γιαλέλι.
Έχω βοτάνια που τις κοπέλες πλανεύω
κι ό,τι ζητήσει κι ό,τι θελήσει, κάθε καρδιά,
όλους τους μάγκες και δερβισάδες, εγώ μαγεύω,
κάθε τους ντέρτι εγώ το γιατρεύω, με μια ματιά.
|
I arapína ime egó, i maΐstra,
pu ólus magevo ke ksetreleno me ta chartiá,
ósi ponune, ‘pó me zitune, tin ksemialístra,
káthe tus póno egó na lióno me magiká.
Gialéli, gialéli, gial… gial…éli,
gialéli, giaéri, gialéli, gialéli.
Έcho votánia pu tis kopéles planevo
ki ó,ti zitísi ki ó,ti thelísi, káthe kardiá,
ólus tus mágkes ke dervisádes, egó magevo,
káthe tus ntérti egó to giatrevo, me mia matiá.
|