Βλέπω άδικα πως σ’ αγαπώ
βλέπω άδικα καρδιοχτυπώ
γι’ αυτό θέλω να ξεχάσω
θέλω να σε λησμονήσω
κι από σένα να λησμονηθώ.
Δεν αντέχω πια
να ζω κοντά σου σαν σκιά
μα όσο κι αν πονώ
θα βρω τον δρόμο μου κι εγώ.
Γι’ αυτό θέλω να ξεχάσω
θέλω να σε λησμονήσω
κι από σένα να λησμονηθώ.
Μες στα μάτια πια δε με κοιτάς
μ’ αποφεύγεις και μ’ αντιμιλάς
η καρδιά σου με τρομάζει
η αγωνία με ταράζει
υποψιάζομαι πως μ’ απατάς.
Δεν αντέχω πια να ζω
κοντά σου σαν σκιά
μα μόνη σου ζητάς
σ’ άλλη αγκαλιά για να με πας.
Η καρδιά σου με τρομάζει
η αγωνία με ταράζει
υποψιάζομαι πως μ’ απατάς.
|
Olépo ádika pos s’ agapó
vlépo ádika kardiochtipó
gi’ aftó thélo na ksecháso
thélo na se lismoníso
ki apó séna na lismonithó.
Den antécho pia
na zo kontá su san skiá
ma óso ki an ponó
tha vro ton drómo mu ki egó.
Gi’ aftó thélo na ksecháso
thélo na se lismoníso
ki apó séna na lismonithó.
Mes sta mátia pia de me kitás
m’ apofevgis ke m’ antimilás
i kardiá su me tromázi
i agonía me tarázi
ipopsiázome pos m’ apatás.
Den antécho pia na zo
kontá su san skiá
ma móni su zitás
s’ álli agkaliá gia na me pas.
I kardiá su me tromázi
i agonía me tarázi
ipopsiázome pos m’ apatás.
|