|
Θα τα πιω θα γίνω φέσι και θε να ‘ρθω να σε βρω
να σου πω δυο κουβεντούλες όπου θέλω από καιρό
να μου πεις αν είναι αλήθεια γιατί έμαθα μικρή
πως η μάνα σου με λέει αλανιάρη και μπεκρή
Δε μου λες απ’ τη μαμά σου σαν τι έχεις φαντασθεί
πως θα πάρεις τραπεζίτη η κανένα εφοπλιστή
τώρα βρε ο κάθε άντρας θα στο πει ορθά κοφτά
πες μου προίκα πόσα δίνεις θέλω σπίτι και λεφτά
Μόνο εγώ δε σου ζητάω σ’ αγαπώ ο φουκαράς
πες μου έχεις τίποτα άλλο απ’ τα ρούχα που φοράς
κλείσ’ το στόμα της μαμάς σου μη με κάνεις να πνιγώ
βρε θα μείνεις εις το ράφι άκου που σου λέω εγώ
|
Tha ta pio tha gino fési ke the na ‘rtho na se vro
na su po dio kuventules ópu thélo apó keró
na mu pis an ine alíthia giatí ématha mikrí
pos i mána su me léi alaniári ke bekrí
De mu les ap’ ti mamá su san ti échis fantasthi
pos tha páris trapezíti i kanéna efoplistí
tóra vre o káthe ántras tha sto pi orthá koftá
pes mu prika pósa dínis thélo spíti ke leftá
Móno egó de su zitáo s’ agapó o fukarás
pes mu échis típota állo ap’ ta rucha pu forás
klis’ to stóma tis mamás su mi me kánis na pnigó
vre tha minis is to ráfi áku pu su léo egó
|
