|
Θέλω στα μπουζούκια απόψε να με πας
για δικό μου κέφι τα φράγκα να σκορπάς
κι όταν χορεύω παλαμάκια να χτυπάς
αν μ’ αγαπάς, αν μ’ αγαπάς
Είμαι σαν και σένα μποέμισσα κι εγώ
κι ότι κι αν μου κάνεις μπουζούκια νοσταλγώ
γιατί ‘σαι μάγκας σε παντρεύτηκα κι εγώ
στ’ ομολογώ, στ’ ομολογώ
Κι όταν θα γυρνούμε στο σπίτι την αυγή
να με αγκαλιάσεις μ’ αγάπη και στοργή
μες στα φιλιά σου ο καημός μου να πνιγεί
και όπου βγει, και όπου βγει
|
Thélo sta buzukia apópse na me pas
gia dikó mu kéfi ta frágka na skorpás
ki ótan chorevo palamákia na chtipás
an m’ agapás, an m’ agapás
Ime san ke séna boémissa ki egó
ki óti ki an mu kánis buzukia nostalgó
giatí ‘se mágkas se pantreftika ki egó
st’ omologó, st’ omologó
Ki ótan tha girnume sto spíti tin avgí
na me agkaliásis m’ agápi ke storgí
mes sta filiá su o kaimós mu na pnigi
ke ópu vgi, ke ópu vgi
|
