|
Στα μάτια σου ήμουν κάποτε
βουνό ψηλό που ανθίζει
εκεί που τρέμουν να ριχτούν
τα φύλλα χειμωνιάς
μα ο χρόνος ο στυγνός φονιάς
που οίκτο δε γνωρίζει
προσπέρασε και μ’ άφησε
στην άκρη της γωνιάς.
Έπεσα από το βάθρο μου
σωριάστηκα στο χώμα
σκιά που υπήρξε κάποτε
άγαλμα ασταθές
θεός να γίνω ζήτησες
να πλάσω νέο σώμα
με όση βρίσκω δύναμη
θα γίνω αυτό που θες.
Σου έλεγα να μην κοιτάς
την κορυφή μου μόνο
οι ρίζες είναι πιο βαθιές
τα ύψη δανεικά
και τώρα να που βρέθηκα
πληγές να επουλώνω
να μην φανώ αδύναμος
σε ό,τι με νικά.
Έπεσα από το βάθρο μου
σωριάστηκα στο χώμα
σκιά που υπήρξε κάποτε
άγαλμα ασταθές
θεός να γίνω ζήτησες
να πλάσω νέο σώμα
με όση βρίσκω δύναμη
θα γίνω αυτό που θες.
Συγχώρα με, δεν μπόρεσα
να φτάσω εκεί που θέλεις
το ανάστημά μου έχασα
το ύψος το τρανό
από αητός να σέρνομαι
αγρίμι της αγέλης
σαν άγγελος που έπεσε
από μικρό ουρανό.
Έπεσα από το βάθρο μου
σωριάστηκα στο χώμα
σκιά που υπήρξε κάποτε
άγαλμα ασταθές
να γίνω πάλι ζήτησες
θεός σε νέο σώμα
με όση βρήκα δύναμη
έγινα αυτό που θες.
|
Sta mátia su ímun kápote
vunó psiló pu anthízi
eki pu trémun na richtun
ta fílla chimoniás
ma o chrónos o stignós foniás
pu ikto de gnorízi
prospérase ke m’ áfise
stin ákri tis goniás.
Έpesa apó to váthro mu
soriástika sto chóma
skiá pu ipírkse kápote
ágalma astathés
theós na gino zítises
na pláso néo sóma
me ósi vrísko dínami
tha gino aftó pu thes.
Su élega na min kitás
tin korifí mu móno
i rízes ine pio vathiés
ta ípsi daniká
ke tóra na pu vréthika
pligés na epulóno
na min fanó adínamos
se ó,ti me niká.
Έpesa apó to váthro mu
soriástika sto chóma
skiá pu ipírkse kápote
ágalma astathés
theós na gino zítises
na pláso néo sóma
me ósi vrísko dínami
tha gino aftó pu thes.
Sigchóra me, den bóresa
na ftáso eki pu thélis
to anástimá mu échasa
to ípsos to tranó
apó aitós na sérnome
agrími tis agélis
san ángelos pu épese
apó mikró uranó.
Έpesa apó to váthro mu
soriástika sto chóma
skiá pu ipírkse kápote
ágalma astathés
na gino páli zítises
theós se néo sóma
me ósi vríka dínami
égina aftó pu thes.
|
