Θολώνεις τα νερά, θολώνεις τα νερά
θολώνεις τα νερά, ξηγιέσαι πονηρά.
Τη μια μου λες πως μ’ αγαπάς σαν τον τρελό
μα μου τα στρίβεις σαν για γάμο σου μιλώ.
Θολώνεις τα νερά, θολώνεις τα νερά
μα δε με ξεγελάς, στο λέω φανερά
με άλλες πως γυρνάς, τι θες και κοπανάς
δεν με τουμπάρεις ότι εμένα αγαπάς.
Θολώνεις τα νερά, θολώνεις τα νερά
στο λέω καθαρά, σε πήρα μυρωδιά
εμένα θέλεις για ρεζέρβα ν’ ακουμπάς
όταν δεν έχεις πουθενά αλλού να πας.
|
Tholónis ta nerá, tholónis ta nerá
tholónis ta nerá, ksigiése ponirá.
Ti mia mu les pos m’ agapás san ton treló
ma mu ta strívis san gia gámo su miló.
Tholónis ta nerá, tholónis ta nerá
ma de me ksegelás, sto léo fanerá
me álles pos girnás, ti thes ke kopanás
den me tubáris óti eména agapás.
Tholónis ta nerá, tholónis ta nerá
sto léo kathará, se píra mirodiá
eména thélis gia rezérva n’ akubás
ótan den échis puthená allu na pas.
|