|
Θυμήσου κάποια δειλινά
στην Άγια Φωτεινή
που ’ρχόσουνα για φίλημα,
τρελό και ξαναμμένο.
Μου μίλαγες σιγαλινά,
είχες κομμένη τη φωνή
κι έτρεμε το χειλάκι σου
γλυκό και λιγωμένο.
Θυμήσου κάποια δειλινά
στην Άγια Φωτεινή
που έτρεχες και μου ’κλεινες
τα μάτια μου από πίσω.
Κι όταν με τύλιγες αχνά
σαν αύρα καλοκαιρινή,
έλιωνα, Θεέ μου, τέλειωνα,
έλεγα πως θα σβήσω.
Θυμήσου κάποια δειλινά
στην Άγια Φωτεινή
πώς άνθιζε στα χέρια σου
το άγουρο κορμί μου.
Αχ, και να ’ρχόσουνα ξανά,
αγάπη μου παντοτινή,
να μπω στα καλοκαίρια σου,
να κάψω την ορμή μου.
|
Thimísu kápia diliná
stin Άgia Fotiní
pu ’rchósuna gia fílima,
treló ke ksanamméno.
Mu mílages sigaliná,
iches komméni ti foní
ki étreme to chiláki su
glikó ke ligoméno.
Thimísu kápia diliná
stin Άgia Fotiní
pu étreches ke mu ’klines
ta mátia mu apó píso.
Ki ótan me tíliges achná
san avra kalokeriní,
éliona, Theé mu, téliona,
élega pos tha svíso.
Thimísu kápia diliná
stin Άgia Fotiní
pós ánthize sta chéria su
to águro kormí mu.
Ach, ke na ’rchósuna ksaná,
agápi mu pantotiní,
na bo sta kalokeria su,
na kápso tin ormí mu.
|
