|
Τρία καράβια φέρανε ξανθό κρασί στ’ Ανάπλι.
Καράβια δώστε μου ξανθό κρασί να ξεδιψάσω
φέρτε την κούπα τη χρυσή και τ’ αργυρό λαήνι
πίνω απ’ την κούπα την χρυσή και μέθυσεν η κούπα.
Απ’ το λαήνι ξεδιψώ, μεθά και το λαήνι
γνέφω του ήλιου για να πιει κι αυτός να ξεδιψάσει.
Πίνει κι ο ήλιος ο καλός, ζαλίζεται και πέφτει.
Πάω στο λιβάδι για χορό, χορεύει το λιβάδι
κι ένα πουλί, μικρό πουλί γλυκολαλεί και λέει
“Στη γης αδειάστε το κρασί και σπάστε το λαήνι,
να δροσιστεί κι η κλεφτουριά που ξάπλωσε στα χόρτα
χωρίς χεράκια για να πιει, πόδια για να χορέψει”.
|
Tría karávia férane ksanthó krasí st’ Anápli.
Karávia dóste mu ksanthó krasí na ksedipsáso
férte tin kupa ti chrisí ke t’ argiró laíni
píno ap’ tin kupa tin chrisí ke méthisen i kupa.
Ap’ to laíni ksedipsó, methá ke to laíni
gnéfo tu íliu gia na pii ki aftós na ksedipsási.
Píni ki o ílios o kalós, zalízete ke péfti.
Páo sto livádi gia choró, chorevi to livádi
ki éna pulí, mikró pulí glikolali ke léi
“Sti gis adiáste to krasí ke spáste to laíni,
na drosisti ki i klefturiá pu ksáplose sta chórta
chorís cherákia gia na pii, pódia gia na chorépsi”.
|
