Βγήκα στης πόλης τα στενά
για τη δική σου γειτονιά
με το φεγγάρι συντροφιά
κι ένα μεράκι
Ένα τραγούδι να σου πω
σ’ έναν ρεμπέτικο σκοπό
να σε ξυπνήσω με γλυκό
μπαγλαμαδάκι.
Κι αν δε σ’ αρέσουν μην το πεις
τα λόγια της καρδιάς μου
εγώ θ’ αντέξω να το δεις
μα όχι ο μπαγλαμάς μου.
Τι κι αν τραγούδια μου δε λες
τι κι αν δεν έμαθες να κλαις
κι αν ξημερώθηκα και χτες
σ’ ένα σοκάκι,
Μεσάνυχτα και σ’ αγαπώ
και βρήκα τρόπο να στο πω
μ’ ένα τραγούδι μου παλιό
και τ’ οργανάκι
|
Ogíka stis pólis ta stená
gia ti dikí su gitoniá
me to fengári sintrofiá
ki éna meráki
Έna tragudi na su po
s’ énan rebétiko skopó
na se ksipníso me glikó
baglamadáki.
Ki an de s’ arésun min to pis
ta lógia tis kardiás mu
egó th’ antékso na to dis
ma óchi o baglamás mu.
Ti ki an tragudia mu de les
ti ki an den émathes na kles
ki an ksimeróthika ke chtes
s’ éna sokáki,
Mesánichta ke s’ agapó
ke vríka trópo na sto po
m’ éna tragudi mu palió
ke t’ organáki
|