Τα γράμματα για σένα
γυρνούσαν πίσω μπρος,
άγνωστος παραλήπτης
και άγνωστη οδός,
άγνωστος παραλήπτης
και άγνωστη οδός.
Με σκέρτσα και προφάσεις
και δήθεν απειλές
δεν παίρνω αποφάσεις
όσο πικρά κι αν κλαις,
δεν παίρνω αποφάσεις
όσο πικρά κι αν κλαις.
Εγώ που έχω ζήσει
ζωή γονατιστή
με δίκασες να βλέπω
την πόρτα σου κλειστή,
με δίκασες να βλέπω
την πόρτα σου κλειστή.
|
Ta grámmata gia séna
girnusan píso bros,
ágnostos paralíptis
ke ágnosti odós,
ágnostos paralíptis
ke ágnosti odós.
Me skértsa ke profásis
ke díthen apilés
den perno apofásis
óso pikrá ki an kles,
den perno apofásis
óso pikrá ki an kles.
Egó pu écho zísi
zoí gonatistí
me díkases na vlépo
tin pórta su klistí,
me díkases na vlépo
tin pórta su klistí.
|