|
Βγάλτε τα λιοντάρια έξω στην αρένα
σπάσαν στα μηλίγγια του μυαλού τα φρένα
και η μοναξιά μου πέτρα της ερήμου
έχει ακονίσει το γυμνό σπαθί μου.
Βγάλτε τα λιοντάρια και να περιμένω
πιο σκληρό μου μοιάζει κι απ’ το πεπρωμένο
κι η γριά η μοίρα άφωνη παρέκει
μια ματιά να ρίξει σαν αστροπελέκι.
Μια παιγνιδιάρικη ανταύγεια
χόρεψε πάνω στη μαρμάρινη παγωνιά
του αρχαίου βασιλείου
κι η αλλόκοτη σκιά μου
έβγαλε τα ρούχα του ζητιάνου
φόρεσε το χαμόγελο ενός παιδιού
ενός τρελού κι ενός φονιά
και πιάνοντας τα κέρατα του τράγου
ξεχύθηκε στη ράχη του πελάγου.
Βγάλτε τα λιοντάρια έξω στο κατώφλι
ράγισ’ η καρδιά μου και της γης το τσόφλι
και φωνές πηδούνε σαν ηφαίστειου λάβα
το σκοινί, μου λένε, της ζωής σου τράβα.
Βγάλτε τα λιοντάρια έξω στην πλατέα
για να ‘ρθεί ο κόσμος να χαρεί τη θέα
που θα παντρευτούνε φώτα και σκοτάδια
Είναι οι πληγές μου του Θεού τα χάδια.
Αυτά που λέω τα ‘χουνε πει
οι κέδροι της Κισσάμου στο Γαρμπή
τα πουλιά της Μαύρης Κορφής στα σύννεφα
και τ’ αστέρια τ’ ουρανού στο απύθμενο χάος
αλλά όλα τούτα είμ’ εγώ
γιατί είμαι φτιαγμένος
απ’ τις σάρκες τους και τις στιγμές τους.
Βγάλτε τα λιοντάρια!
|
Ogálte ta liontária ékso stin aréna
spásan sta milíngia tu mialu ta fréna
ke i monaksiá mu pétra tis erímu
échi akonísi to gimnó spathí mu.
Ogálte ta liontária ke na periméno
pio skliró mu miázi ki ap’ to peproméno
ki i griá i mira áfoni paréki
mia matiá na ríksi san astropeléki.
Mia pegnidiáriki antavgia
chórepse páno sti marmárini pagoniá
tu archeu vasiliu
ki i allókoti skiá mu
évgale ta rucha tu zitiánu
fórese to chamógelo enós pediu
enós trelu ki enós foniá
ke piánontas ta kérata tu trágu
ksechíthike sti ráchi tu pelágu.
Ogálte ta liontária ékso sto katófli
rágis’ i kardiá mu ke tis gis to tsófli
ke fonés pidune san ifestiu láva
to skiní, mu léne, tis zoís su tráva.
Ogálte ta liontária ékso stin platéa
gia na ‘rthi o kósmos na chari ti théa
pu tha pantreftune fóta ke skotádia
Ine i pligés mu tu Theu ta chádia.
Aftá pu léo ta ‘chune pi
i kédri tis Kissámu sto Garbí
ta puliá tis Mavris Korfís sta sínnefa
ke t’ astéria t’ uranu sto apíthmeno cháos
allá óla tuta im’ egó
giatí ime ftiagménos
ap’ tis sárkes tus ke tis stigmés tus.
Ogálte ta liontária!
|
