Τέρμα τ’ οχτάωρο
τέρμα η κάρτα
δε θα πεθάνουμε για τα προς το ζην
κι αν είναι δύσκολος και φέτος ο χειμώνας
τότε θα βάλουμε κι οι δυο μας
τα μαγικά μας τα μπλου τζιν
και θα γίνουμε αόρατοι
αχ θα γίνουμε αόρατοι
κι ελεύθεροι χωρίς αναστολή
και χωρίς διαβατήριο
και χωρίς εισιτήριο
θα μπούμε σ’ ένα μπόινγκ για το μπαλί
και στον ήλιο μαυρίζοντας
θα φιλιόμαστε πίνοντας
εξωτικούς χυμούς με τζιν
και θα ζήσουμε μάτια μου
με τραγούδια κι αρώματα
σ’ ένα κόσμο ολοκαίνουριο
μ’ αλλαγμένα ονόματα
και μια νύχτα θα δούμε
χρυσωμένα στα γόνατα
τα μαγικά μας τα μπλου τζιν
κλείσε τα μάτια σου
κι όλα θ’αλλάξουν
το πλοίο της άλγεβρας έχει γίνει συν
τα δύο μας ζώδια απόψε είναι αναμμένα
και στην καρέκλα πεταμένα
τα μαγικά μας τα μπλου τζιν
|
Térma t’ ochtáoro
térma i kárta
de tha pethánume gia ta pros to zin
ki an ine dískolos ke fétos o chimónas
tóte tha válume ki i dio mas
ta magiká mas ta blu tzin
ke tha ginume aórati
ach tha ginume aórati
ki eleftheri chorís anastolí
ke chorís diavatírio
ke chorís isitírio
tha bume s’ éna bóingk gia to balí
ke ston ílio mavrízontas
tha filiómaste pínontas
eksotikus chimus me tzin
ke tha zísume mátia mu
me tragudia ki arómata
s’ éna kósmo olokenurio
m’ allagména onómata
ke mia níchta tha dume
chrisoména sta gónata
ta magiká mas ta blu tzin
klise ta mátia su
ki óla th’alláksun
to plio tis álgevras échi gini sin
ta dío mas zódia apópse ine anamména
ke stin karékla petaména
ta magiká mas ta blu tzin
|