Χτες το βράδυ στον Περαία
στα καλά καθούμενα
βγήκανε στην προκυμαία
είκοσι πλεούμενα.
Κι όπως έκανε και ζέστη
πέταξαν τη μπλούζα τους
και στις δέκα στου Ανέστη
τράβαγαν τα ούζα τους.
Γιαλό γιαλό πηγαίναμε
κι όλο για σένα λέγαμε.
Με το πίνω, πίνεις, πίνει
ήρθαν τα χαράματα
και μεθύσαν τα καράβια
κι άρχισαν τα κλάματα.
Και πιασμένα χέρι χέρι
τα δρομάκια πήρανε
βρήκαν ήσυχο λημέρι
και για ύπνο γείρανε.
|
Chtes to vrádi ston Perea
sta kalá kathumena
vgíkane stin prokimea
ikosi pleumena.
Ki ópos ékane ke zésti
pétaksan ti bluza tus
ke stis déka stu Anésti
trávagan ta uza tus.
Gialó gialó pigename
ki ólo gia séna légame.
Me to píno, pínis, píni
írthan ta charámata
ke methísan ta karávia
ki árchisan ta klámata.
Ke piasména chéri chéri
ta dromákia pírane
vríkan ísicho liméri
ke gia ípno girane.
|