Μίσος μου, μίσος μου,
τρομακτικό παιδί,
με πήρες και με σήκωσες,
άδειασες τη ζωή
χαμογελούσες δύσκολα
και όργωνες αλύπητα
της νιότης μου τη γη
Τα χρόνια που έχασα
ψάχνω να βρω
τις πόρτες που έκλεισα
χωρίς να το σκεφτώ…
Μοίρα μου, μοίρα μου,
κυρά μοναχική
μου έβαψες τα βήματα,
για να βρω επιστροφή
στο δρόμο η ασχήμια μου,
πολύχρωμη γραμμή
μου δείχνει όσα ξέχασα,
με δέρνει στην αρχή…
Τα χρόνια που έχασα
ψάχνω να βρω
τις πόρτες που έκλεισα
χωρίς να το σκεφτώ..
|
Mísos mu, mísos mu,
tromaktikó pedí,
me píres ke me síkoses,
ádiases ti zoí
chamogeluses dískola
ke órgones alípita
tis niótis mu ti gi
Ta chrónia pu échasa
psáchno na vro
tis pórtes pu éklisa
chorís na to skeftó…
Mira mu, mira mu,
kirá monachikí
mu évapses ta vímata,
gia na vro epistrofí
sto drómo i aschímia mu,
políchromi grammí
mu dichni ósa kséchasa,
me dérni stin archí…
Ta chrónia pu échasa
psáchno na vro
tis pórtes pu éklisa
chorís na to skeftó..
|