Τώρα η νύχτα σε φοβερίζει
τώρα στο σπίτι άλλο μη μένεις
τώρα κανέναν πια δεν περιμένεις
η Πλάκα σε καλησπερίζει,
τώρα στην πόρτα σου φώλιασε φίδι
και το λαχείο εκλήρωσε αλλού
και συ σπάσε τα φώτα σου
κάψε την πόρτα σου
έλα σε μας τους θεατρίνους
να ξεχαστείς με ξένους θρήνους.
Έβγα στην Πλάκα, στα φώτα στους ήχους
γράψε συνθήματα σε τοίχους
φώναζε βρίζε και τραγούδα
τον φίλο σου τον Αινειούδα
τον ανάπηρο περιπτερά
κλέψε τσιγάρα άσ’ τον ας βρίζει
χύμα ο έρωτας στην αγορά,
η Πλάκα σε καλωσορίζει.
έμπα στα φώτα να ξεχαστείς
στη μέση ξάπλωσε του δρόμου
τραγούδα φάλτσα να ακουστείς
πες το τραγούδι το δικό μου.
Μη περιμένεις τον ταχυδρόμο
τα όνειρα δεν είν’ χαρτιά,
είν’ από σάρκα τρέχουν στον δρόμο
τρέχα μη χάσεις τη νυχτιά
θυμήσου τώρα εμείς οι θεατρίνοι
τώρα που έχεις ξεχάσει το σωστό
ανάσα σου οι ψεύτικοί μας θρήνοι
άσ’ το πουκάμισό σου ανοιχτό
φτιάχτε μου τον παράδεισο είμαι εδώ
τον θέλω τον παράδεισό μου τώρα
μεθαύριο θα έρθει η μπόρα
θέλω φωνή να τραγουδώ.
Θα κάνω έρωτα, θα βλαστημάω
έξω να τρέχω να μεθάω
κι αν ο Ιούδας εφοβήθη
άφοβοι εμείς θα λέμε εδώ,
λέμε το ίδιο παραμύθι
για κάποιο θαύμα μυστικό
για τον ξανθόμαλλο τον Σταύρο
που ήταν είκοσι ενός
και πέθανε από αγάπη
μα μη το πείτε κανενός.
Την απαλή του ιστορία
θα τραγουδάμε κάθε βράδυ μυστικά
εσείς, εγώ και δυο στοιχειά
και θα τον ανασταίνουμε κρυφά
τραγούδα δυνατότερα από μένα
κάλεσε τα στοιχειά τα φοβισμένα
και κάθε βράδυ εγώ εδώ
για να ξεχνάς εσύ τον φόβο
και κάθε βράδυ εγώ εδώ
θα κάνω τάχα πως σου τραγουδώ.
|
Tóra i níchta se foverízi
tóra sto spíti állo mi ménis
tóra kanénan pia den periménis
i Pláka se kalisperízi,
tóra stin pórta su fóliase fídi
ke to lachio eklírose allu
ke si spáse ta fóta su
kápse tin pórta su
éla se mas tus theatrínus
na ksechastis me ksénus thrínus.
Έvga stin Pláka, sta fóta stus íchus
grápse sinthímata se tichus
fónaze vríze ke traguda
ton fílo su ton Eniuda
ton anápiro peripterá
klépse tsigára ás’ ton as vrízi
chíma o érotas stin agorá,
i Pláka se kalosorízi.
éba sta fóta na ksechastis
sti mési ksáplose tu drómu
traguda fáltsa na akustis
pes to tragudi to dikó mu.
Mi periménis ton tachidrómo
ta ónira den in’ chartiá,
in’ apó sárka tréchun ston drómo
trécha mi chásis ti nichtiá
thimísu tóra emis i theatríni
tóra pu échis ksechási to sostó
anása su i pseftiki mas thríni
ás’ to pukámisó su anichtó
ftiáchte mu ton parádiso ime edó
ton thélo ton parádisó mu tóra
methavrio tha érthi i bóra
thélo foní na tragudó.
Tha káno érota, tha vlastimáo
ékso na trécho na metháo
ki an o Iudas efovíthi
áfovi emis tha léme edó,
léme to ídio paramíthi
gia kápio thafma mistikó
gia ton ksanthómallo ton Stavro
pu ítan ikosi enós
ke péthane apó agápi
ma mi to pite kanenós.
Tin apalí tu istoría
tha tragudáme káthe vrádi mistiká
esis, egó ke dio stichiá
ke tha ton anastenume krifá
traguda dinatótera apó ména
kálese ta stichiá ta fovisména
ke káthe vrádi egó edó
gia na ksechnás esí ton fóvo
ke káthe vrádi egó edó
tha káno tácha pos su tragudó.
|