|
Έτσι με φωνάζουνε πολλοί:
“Αρχοντορεμπέτισσα τρελή”.
Σ’ όλους παίζω την Μπερλίνα
και τρελαίνω την Αθήνα,
είμαι γυναίκα που ξέρω καλά τη ζωή.
Άφησα το φτωχομαχαλά
για να περπατήσω σε χαλιά,
στα σαλόνια όταν μπαίνω
όλους παρολί τους παίρνω,
είμαι γυναίκα που ξέρω καλά τη ζωή.
Αν μου τύχει άντρας πονηρός
κι είναι στην αγάπη του σκληρός,
δεν μπερδεύουμαι στα δίχτυα
δεν γουστάρω καρδιοχτύπια,
είμαι γυναίκα που ξέρω καλά τη ζωή.
|
Έtsi me fonázune polli:
“Archontorebétissa trelí”.
S’ ólus pezo tin Berlína
ke treleno tin Athína,
ime gineka pu kséro kalá ti zoí.
Άfisa to ftochomachalá
gia na perpatíso se chaliá,
sta salónia ótan beno
ólus parolí tus perno,
ime gineka pu kséro kalá ti zoí.
An mu tíchi ántras ponirós
ki ine stin agápi tu sklirós,
den berdevume sta díchtia
den gustáro kardiochtípia,
ime gineka pu kséro kalá ti zoí.
|
