Διάλεξε ένα από τα αδιάφορα τα βράδια μου
Έλα και γίνε μες το μαύρο μου μια φλόγα
Εγώ προσέχω, δε τα σβήνω τα σημάδια μου
Για μας θα υπάρχει πάντα ακόμα μία βόλτα
Όμως το ξέρεις ότι μόλις ξημερώσει
Όλο το πάθος στον ήλιο πάγος θα λιώσει
Έχω τάσεις φυγής
Από όσα αγαπάω
Λίγες δόσεις ζωής
Από σένα ζητάω
Με γνωρίζεις καλά
Κι αν στα μάτια σου πέσω
Μη μου δώσεις πολλά
Μόνο μια αγκαλιά
Να μ’ αντέξω
Πουθενά να μην πεις
Όσα μέσα μου δεις
Έχω τάσεις φυγής
Πάνω στο σύρμα απλωμένες οι αισθήσεις μου
Ισορροπία πού να βρουν με τους ανέμους
Ήσουν μπροστά όταν τον έρωτα αρνήθηκα
Για ουρανούς με μοναξιά ζωγραφισμένους
Κι αν δεθήκαμε, γνωριστήκαμε σε μια λάθος εποχή
Ό,τι πιο κοντά σε παράδεισο έχω ζήσει είσαι εσύ
Έχω τάσεις φυγής
Από όσα αγαπάω
Λίγες δόσεις ζωής
Από σένα ζητάω
Με γνωρίζεις καλά
Κι αν στα μάτια σου πέσω
Μη μου δώσεις πολλά
Μόνο μια αγκαλιά
Να μ’ αντέξω
Πουθενά να μην πεις
Όσα μέσα μου δεις
Έχω τάσεις φυγής
|
Diálekse éna apó ta adiáfora ta vrádia mu
Έla ke gine mes to mavro mu mia flóga
Egó prosécho, de ta svíno ta simádia mu
Gia mas tha ipárchi pánta akóma mía vólta
Όmos to kséris óti mólis ksimerósi
Όlo to páthos ston ílio págos tha liósi
Έcho tásis figís
Apó ósa agapáo
Líges dósis zoís
Apó séna zitáo
Me gnorízis kalá
Ki an sta mátia su péso
Mi mu dósis pollá
Móno mia agkaliá
Na m’ antékso
Puthená na min pis
Όsa mésa mu dis
Έcho tásis figís
Páno sto sírma aploménes i esthísis mu
Isorropía pu na vrun me tus anémus
Ήsun brostá ótan ton érota arníthika
Gia uranus me monaksiá zografisménus
Ki an dethíkame, gnoristíkame se mia láthos epochí
Ό,ti pio kontá se parádiso écho zísi ise esí
Έcho tásis figís
Apó ósa agapáo
Líges dósis zoís
Apó séna zitáo
Me gnorízis kalá
Ki an sta mátia su péso
Mi mu dósis pollá
Móno mia agkaliá
Na m’ antékso
Puthená na min pis
Όsa mésa mu dis
Έcho tásis figís
|