Έχεις πάψει πια να με κοιτάζεις,
κι όταν σου μιλάω κουβέντα αλλάζεις,
τέλειωσαν για μας του κόσμου οι λέξεις,
όμως πρέπει να διαλέξεις.
Η εδώ η αλλού, οι στροφές του μυαλού,
πάνε ανάποδα τώρα.
Η εδώ η αλλού, του αποχωρισμού,
πες μου αν έφτασε η ώρα.
Τέλειωσε με πριν φύγεις,
κι αν την πόρτα ανοίγεις δεν με νοιάζει που πας.
Τέλειωσε με πριν φύγεις,
όμως μην το αποφύγεις, πες πως δεν μ’ αγαπάς.
Κάτι έχει μπει ανάμεσα μας,
κάτι που σκοτώνει τα όνειρα μας,
όμως τώρα δεν αλλάζω γνώμη,
για εμάς,δυο ειν’ οι δρόμοι.
Η εδώ η αλλού, οι στροφές του μυαλού,
πάνε ανάποδα τώρα.
Η εδώ η αλλού, του αποχωρισμού,
πες μου αν έφτασε η ώρα.
Τέλειωσε με πριν φύγεις,
κι αν την πόρτα ανοίγεις δεν με νοιάζει που πας.
Τέλειωσε με πριν φύγεις,
όμως μην το αποφύγεις, πες πως δεν μ’ αγαπάς.
|
Έchis pápsi pia na me kitázis,
ki ótan su miláo kuvénta allázis,
téliosan gia mas tu kósmu i léksis,
ómos prépi na dialéksis.
I edó i allu, i strofés tu mialu,
páne anápoda tóra.
I edó i allu, tu apochorismu,
pes mu an éftase i óra.
Téliose me prin fígis,
ki an tin pórta anigis den me niázi pu pas.
Téliose me prin fígis,
ómos min to apofígis, pes pos den m’ agapás.
Káti échi bi anámesa mas,
káti pu skotóni ta ónira mas,
ómos tóra den allázo gnómi,
gia emás,dio in’ i drómi.
I edó i allu, i strofés tu mialu,
páne anápoda tóra.
I edó i allu, tu apochorismu,
pes mu an éftase i óra.
Téliose me prin fígis,
ki an tin pórta anigis den me niázi pu pas.
Téliose me prin fígis,
ómos min to apofígis, pes pos den m’ agapás.
|