Άνοιξαν διάπλατα μαύροι ουρανοί,
άσχημα νέα για τον ποιητή.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Τέρμα τα όνειρα που ‘χαν ζωή,
νέκρωσε η άφθαρτη γόνιμη γη.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Άμα περνιόμαστε για ζωντανοί,
είμαστε από καιρό τώρα νεκροί.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Σβήσαν τα οράματα γίναν καπνός,
χθες αυτοκτόνησε και ο θεός.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Σκάψτε την τρύπα μου για να χωθώ,
από του ήλιου το φως να κρυφτώ.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Τέρμα τα όνειρα που ‘χαν ζωή
νέκρωσε η άφθαρτη γόνιμη γη.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
|
Άniksan diáplata mavri urani,
áschima néa gia ton piití.
Miname móni s’ aftín tin póli,
s’ aftín tin póli pu den nichtóni.
Miname móni s’ aftín tin póli.
Térma ta ónira pu ‘chan zoí,
nékrose i áftharti gónimi gi.
Miname móni s’ aftín tin póli,
s ‘aftín tin póli pu den nichtóni.
Miname móni s’ aftín tin póli.
Άma perniómaste gia zontani,
imaste apó keró tóra nekri.
Miname móni s’ aftín tin póli,
s ‘aftín tin póli pu den nichtóni.
Miname móni s’ aftín tin póli.
Svísan ta orámata ginan kapnós,
chthes aftoktónise ke o theós.
Miname móni s’ aftín tin póli,
s’ aftín tin póli pu den nichtóni.
Miname móni s’ aftín tin póli.
Skápste tin trípa mu gia na chothó,
apó tu íliu to fos na kriftó.
Miname móni s’ aftín tin póli,
s’ aftín tin póli pu den nichtóni.
Miname móni s’ aftín tin póli.
Térma ta ónira pu ‘chan zoí
nékrose i áftharti gónimi gi.
Miname móni s’ aftín tin póli,
s’ aftín tin póli pu den nichtóni.
Miname móni s’ aftín tin póli.
|