Σαν ήρθ’ ο χωρισμός ήταν επόμενο
δεν ήταν ανεξήγητο φαινόμενο,
αν ξαναφέρεις στο μυαλό σου ένα ένα
θα δεις τα λάθη, τις αιτίες, τα εσφαλμένα,
σαν ήρθ’ ο χωρισμός ήταν επόμενο
δεν ήταν ανεξήγητο φαινόμενο
Σ’ αγαπώ ακόμα και στ’ ορκίζομαι
μα να `μαι ειλικρινής μην υποκρίνομαι
εκείνο το εξαίσιο το πάθος
κατάντησ’ αισθημάτων τάφος
Ήμουν το ηλιοτρόπιο κι ήσουνα ο ήλιος
ήμουνα η πέτρα κι ήσουν το γιοφύρι
ήτανε δεν κι ήρθε ο εμφύλιος
ήμασταν ένα πριν το χαρακίρι
Του έρωτα ο εχθρός είν’ η απάθεια
χρειάζεται μια διαρκής προσπάθεια,
η σχέση μας μωρό μου βρήκε φύκη
σκουριάζει θλιβερά στην αποθήκη,
του έρωτα ο εχθρός είν’ η απάθεια
χρειάζεται μια διαρκής προσπάθεια
|
San írth’ o chorismós ítan epómeno
den ítan aneksígito fenómeno,
an ksanaféris sto mialó su éna éna
tha dis ta láthi, tis etíes, ta esfalména,
san írth’ o chorismós ítan epómeno
den ítan aneksígito fenómeno
S’ agapó akóma ke st’ orkízome
ma na `me ilikrinís min ipokrínome
ekino to eksesio to páthos
katántis’ esthimáton táfos
Ήmun to iliotrópio ki ísuna o ílios
ímuna i pétra ki ísun to giofíri
ítane den ki írthe o emfílios
ímastan éna prin to charakíri
Tu érota o echthrós in’ i apáthia
chriázete mia diarkís prospáthia,
i schési mas moró mu vríke fíki
skuriázi thliverá stin apothíki,
tu érota o echthrós in’ i apáthia
chriázete mia diarkís prospáthia
|