|
Νησί σ’ άσπρη θάλασσα,
στη Γη συννεφάκι.
Καράβι στα κύματα,
κοντά στην Ιθάκη.
Ραβδί μες στα χέρια της
κι ο κόσμος αέρας.
Της Κίρκης της μάγισσας,
της νύχτας, της μέρας.
Τέσσερα βήματα
πιο κάτω πηγαίνω,
μακριά από σένανε
ξανά ανασαίνω.
Τέσσερα βήματα
μονάχα μου φτάνουν.
Τα μαύρα τα μάτια σου
να μη με πεθάνουν.
Νησί σ’ άσπρη θάλασσα,
στη Γη συννεφάκι.
Καράβι στα κύματα,
κοντά στην Ιθάκη.
Δεμένη πισθάγκωνα
εγώ στο κατάρτι,
σειρήνες με παίρνουνε
στην άκρη του χάρτη.
Τέσσερα βήματα
πιο κάτω πηγαίνω,
μακριά από σένανε
ξανά ανασαίνω.
Τέσσερα βήματα
μονάχα μου φτάνουν.
Τα μαύρα τα μάτια σου
να μη με πεθάνουν.
|
Nisí s’ áspri thálassa,
sti Gi sinnefáki.
Karávi sta kímata,
kontá stin Itháki.
Ravdí mes sta chéria tis
ki o kósmos aéras.
Tis Kírkis tis mágissas,
tis níchtas, tis méras.
Téssera vímata
pio káto pigeno,
makriá apó sénane
ksaná anaseno.
Téssera vímata
monácha mu ftánun.
Ta mavra ta mátia su
na mi me pethánun.
Nisí s’ áspri thálassa,
sti Gi sinnefáki.
Karávi sta kímata,
kontá stin Itháki.
Deméni pisthágkona
egó sto katárti,
sirínes me pernune
stin ákri tu chárti.
Téssera vímata
pio káto pigeno,
makriá apó sénane
ksaná anaseno.
Téssera vímata
monácha mu ftánun.
Ta mavra ta mátia su
na mi me pethánun.
|
