Ας ήταν λίγο | As ítan lígo

Δε σου γυρεύω τίποτ’ άλλο, τίποτ’ άλλο
είσαι για μένα μια ολόκληρη ζωή
σ’ αυτό τον κόσμο τον πεζό και το μεγάλο
σ’ έχω στη σκέψη μου απ’ το βράδυ ως το πρωί

Ας ήταν λίγο να μ’ αγαπούσες
να μ’ αγαπούσες αληθινά
ας ήταν λίγο να με κοιτούσες
μέσα στα μάτια παντοτινά

Χωρίς εσένα η ζωή μου είναι άδεια
χωρίς εσένα έχω πάντα συννεφιά
και με τυλίγει με της θλίψης τα σκοτάδια
γιατί δεν έχω τη δική σου συντροφιά

Ας ήταν λίγο να μ’ αγαπούσες.

De su girevo típot’ állo, típot’ állo
ise gia ména mia olókliri zoí
s’ aftó ton kósmo ton pezó ke to megálo
s’ écho sti sképsi mu ap’ to vrádi os to pri

As ítan lígo na m’ agapuses
na m’ agapuses alithiná
as ítan lígo na me kituses
mésa sta mátia pantotiná

Chorís eséna i zoí mu ine ádia
chorís eséna écho pánta sinnefiá
ke me tilígi me tis thlípsis ta skotádia
giatí den écho ti dikí su sintrofiá

As ítan lígo na m’ agapuses.