Γύρισα, σ’ εσένα γύρισα,
όλοι οι δρόμοι με φέρανε πίσω, αγάπη μου,
είσαι εσύ, μόνο εσύ, μια πληγή που δεν κλείνει
αν δεν έρθεις να διώξεις το δάκρυ μου.
Μ’ έπιασε της αγάπης σου το δίχτυ,
δεν μπορώ, μ’ έχει φάει το ξενύχτι,
αν χαθείς, πες μου τότε τι θα κάνω,
μήπως θέλεις να πεθάνω.
Γύρισα, σ’ εσένα γύρισα,
κόλαση έγινε όλη η ζωή μου όταν έφυγα,
είσαι εσύ, μόνο εσύ, μια συνήθεια κακιά
που ποτέ μακριά της δεν βρέθηκα.
Μ’ έπιασε της αγάπης σου το δίχτυ,
δεν μπορώ, μ’ έχει φάει το ξενύχτι,
αν χαθείς, πες μου τότε τι θα κάνω,
μήπως θέλεις να πεθάνω.
|
Girisa, s’ eséna girisa,
óli i drómi me férane píso, agápi mu,
ise esí, móno esí, mia pligí pu den klini
an den érthis na dióksis to dákri mu.
M’ épiase tis agápis su to díchti,
den boró, m’ échi fái to kseníchti,
an chathis, pes mu tóte ti tha káno,
mípos thélis na petháno.
Girisa, s’ eséna girisa,
kólasi égine óli i zoí mu ótan éfiga,
ise esí, móno esí, mia siníthia kakiá
pu poté makriá tis den vréthika.
M’ épiase tis agápis su to díchti,
den boró, m’ échi fái to kseníchti,
an chathis, pes mu tóte ti tha káno,
mípos thélis na petháno.
|