Μοναξιά, φωτιές άναψες πάλι και καις
καρδιά και φιλιά, χρόνια μαγικά
μοναξιά, ζωή ζήσαμε οι δυο μαζί
μία διαδρομή, τέλος και αρχή.
Οι καρδιές που αγαπούν
μένουνε πάντα μόνες
σαν τα πλοία που κυλούν
στης θάλασσας τις ρότες
ξενιτιά η κάθε τους ματιά, να καεί η ψευτιά
ξενιτιά η κάθε τους ματιά, να καεί η ψευτιά.
Μοναξιά, πληγές άνοιξες πάλι και κλαις
με μισή καρδιά φεύγεις μακριά,
μοναξιά, βροχή μένουν τώρα τα γιατί
μέσα στη σιωπή σβήνει μια κραυγή.
Οι καρδιές που αγαπούν
μένουνε πάντα μόνες
σαν τα πλοία που κυλούν
στης θάλασσας τις ρότες
ξενιτιά η κάθε τους ματιά, να καεί η ψευτιά
ξενιτιά η κάθε τους ματιά, να καεί η ψευτιά.
|
Monaksiá, fotiés ánapses páli ke kes
kardiá ke filiá, chrónia magiká
monaksiá, zoí zísame i dio mazí
mía diadromí, télos ke archí.
I kardiés pu agapun
ménune pánta mónes
san ta plia pu kilun
stis thálassas tis rótes
ksenitiá i káthe tus matiá, na kai i pseftiá
ksenitiá i káthe tus matiá, na kai i pseftiá.
Monaksiá, pligés ánikses páli ke kles
me misí kardiá fevgis makriá,
monaksiá, vrochí ménun tóra ta giatí
mésa sti siopí svíni mia kravgí.
I kardiés pu agapun
ménune pánta mónes
san ta plia pu kilun
stis thálassas tis rótes
ksenitiá i káthe tus matiá, na kai i pseftiá
ksenitiá i káthe tus matiá, na kai i pseftiá.
|