Το ‘ξερα ότι μια μέρα θα μου πεις
τελειώσαμε εδώ και δε σε νοιάζει
το ‘ξερα ότι δεν άκουσες ποτέ
στο στήθος την καρδιά μου που φωνάζει
έφυγες κι έγινε νύχτα ξαφνικά
μ’ άφησες να ζήσω μες στη μοναξιά
μόνος μου σε ξένους δρόμους περπατώ
μόνος μου θα το περάσω και αυτό
Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω από ένα έρωτα που μ’ έλιωσε
Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω από μια αγάπη που με τέλειωσε
τι να θυμηθώ από τα λόγια της αγάπης που μου έλεγες
τότε που έκλαιγες για μας
Βράδιαζε και όταν σ’ έπαιρνα αγκαλιά
τον κόσμο μες στα χέρια μου κρατούσα
λύγιζα απ’ τα δικά σου τα φιλιά
έπαιρνα δύναμη πολλή και προχωρούσα
έφυγες κι έγινε νύχτα ξαφνικά
μ’ άφησες να ζήσω μες στη μοναξιά
μόνος μου σε ξένους δρόμους περπατώ
μόνος μου θα το περάσω και αυτό
|
To ‘ksera óti mia méra tha mu pis
teliósame edó ke de se niázi
to ‘ksera óti den ákuses poté
sto stíthos tin kardiá mu pu fonázi
éfiges ki égine níchta ksafniká
m’ áfises na zíso mes sti monaksiá
mónos mu se ksénus drómus perpató
mónos mu tha to peráso ke aftó
Ti na thimithó ti na ksecháso apó éna érota pu m’ éliose
Ti na thimithó ti na ksecháso apó mia agápi pu me téliose
ti na thimithó apó ta lógia tis agápis pu mu éleges
tóte pu ékleges gia mas
Orádiaze ke ótan s’ éperna agkaliá
ton kósmo mes sta chéria mu kratusa
lígiza ap’ ta diká su ta filiá
éperna dínami pollí ke prochorusa
éfiges ki égine níchta ksafniká
m’ áfises na zíso mes sti monaksiá
mónos mu se ksénus drómus perpató
mónos mu tha to peráso ke aftó
|