Είμαι όπως είμαι, τι ζητάς;
Κι όταν δακρύζω, μη ρωτάς,
τι να ‘ναι εκείνο που μου φέρνει τον καημό.
Θα ‘ρθει η άνοιξη ξανά,
θα ‘ρθουν τα γέλια, τα πουλιά.
Υπομονή, υπομονή.
Τι τα θέλεις τα λόγια τα πολλά; Τι τα θέλεις;
Κοίταξέ με στα μάτια, αν ακόμα με θέλεις.
Κοίταξέ με στα μάτια, αν ακόμα με θέλεις.
Τι τα θέλεις τα λόγια τα πολλά; Τι τα θέλεις;
Είμαι για σένα σαν παιδί,
που τραγουδάει στη ζωή,
που αγαπάει το φεγγάρι, την αυγή.
Κι αν έχει λίγο συννεφιά,
σε λίγο θα `ναι ξαστεριά!
Υπομονή, υπομονή.
Τι τα θέλεις τα λόγια τα πολλά; Τι τα θέλεις;
Κοίταξέ με στα μάτια, αν ακόμα με θέλεις.
Κοίταξέ με στα μάτια, αν ακόμα με θέλεις.
Τι τα θέλεις τα λόγια τα πολλά; Τι τα θέλεις;
|
Ime ópos ime, ti zitás;
Ki ótan dakrízo, mi rotás,
ti na ‘ne ekino pu mu férni ton kaimó.
Tha ‘rthi i ániksi ksaná,
tha ‘rthun ta gélia, ta puliá.
Ipomoní, ipomoní.
Ti ta thélis ta lógia ta pollá; Ti ta thélis;
Kitaksé me sta mátia, an akóma me thélis.
Kitaksé me sta mátia, an akóma me thélis.
Ti ta thélis ta lógia ta pollá; Ti ta thélis;
Ime gia séna san pedí,
pu tragudái sti zoí,
pu agapái to fengári, tin avgí.
Ki an échi lígo sinnefiá,
se lígo tha `ne ksasteriá!
Ipomoní, ipomoní.
Ti ta thélis ta lógia ta pollá; Ti ta thélis;
Kitaksé me sta mátia, an akóma me thélis.
Kitaksé me sta mátia, an akóma me thélis.
Ti ta thélis ta lógia ta pollá; Ti ta thélis;
|