Τις νύχτες | Tis níchtes

Τις νύχτες σκάβαμε κρυφά μια υπόγεια σήραγγα
μ’ ένα σουγιά, μ’ ένα πιρούνι, με τα νύχια

Σκάβαμε τις πέτρες ξέροντας πως θα φτάσουμε
το πολύ ως τη θάλασσα

Κι όμως μας ήταν ανάγκη να βλέπουμε
τα χέρια μας να ζούνε

Μου ήταν ανάγκη να βλέπω
πως κοντεύω πόντο πόντο να σε φτάσω

Tis níchtes skávame krifá mia ipógia síranga
m’ éna sugiá, m’ éna piruni, me ta níchia

Skávame tis pétres ksérontas pos tha ftásume
to polí os ti thálassa

Ki ómos mas ítan anágki na vlépume
ta chéria mas na zune

Mu ítan anágki na vlépo
pos kontevo pónto pónto na se ftáso