Ας τη βαρκούλα να τρέχει | As ti varkula na tréchi

Ας τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
όσο το άσπρο πανί της αντέχει.
Κι αν σε πελάγη μας φέρει ανοιχτά
κράτα τα δυο μου τα χέρια σφιχτά.

Άσε τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
άκρη ο κόσμος δεν έχει.

Ας τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
μη φοβηθείς και ν’ αρχίσει να βρέχει.
Κι αν όλα γύρω τα δούμε θολά
κάπου ο ήλιος χρυσός θα γελά.

Άσε τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
άκρη ο κόσμος δεν έχει.

Ας τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
φεύγουνε όλα μα ποιος τα προσέχει.
Φεύγουνε βράχια, νησιά κι αμμουδιές
και μένει η αγάπη στις δυο μας καρδιές.

Άσε τη βαρκούλα να τρέχει, να τρέχει
άκρη ο κόσμος δεν έχει.

As ti varkula na tréchi, na tréchi
óso to áspro paní tis antéchi.
Ki an se pelági mas féri anichtá
kráta ta dio mu ta chéria sfichtá.

Άse ti varkula na tréchi, na tréchi
ákri o kósmos den échi.

As ti varkula na tréchi, na tréchi
mi fovithis ke n’ archísi na vréchi.
Ki an óla giro ta dume tholá
kápu o ílios chrisós tha gelá.

Άse ti varkula na tréchi, na tréchi
ákri o kósmos den échi.

As ti varkula na tréchi, na tréchi
fevgune óla ma pios ta proséchi.
Fevgune vráchia, nisiá ki ammudiés
ke méni i agápi stis dio mas kardiés.

Άse ti varkula na tréchi, na tréchi
ákri o kósmos den échi.