|
Πέντε κομματάκια ξύλο
καλά σχηματισμένα
κάποτε ήταν ένα
κάποτε παλιά.
Ποιος μάστορας αλήθεια
τα είχε πιάσει
στα χέρια του να πλάσει
μοναδικό βιολί.
Δεν ξέρω τα τραγούδια
που είπαν οι χορδές
κι απ’ το ηχείο μέσα ποιες
βγήκαν μουσικές.
Δεν ξέρω ποια αγάπη
δόξασε το δοξάρι
γράφοντας στον αέρα
με βέλη δυο καρδιές.
Το πήρα το βιολάκι
στα χέρια αγκαλιά
του χάιδεψα λιγάκι
τη σκόνη στην κοιλιά.
“Θα σε γιατροπορέψω”
του είπα σιγανά
“θέλω να σ’ έχω φίλο
στο σπίτι συντροφιά”.
Και φύγαμε οι δυο μας
έξω απ’ τη βοή
μια αγάπη ή μια φιλία
ν’ αρχίσουμε μαζί.
Και πέρασαν οι μέρες
με ήλιο και βροχές
κι όλες του τις έγιανα
τις ξύλινες πληγές.
Του κέντησα λουλούδια
και κόκκινα βελούδα
έστρωσα μες στη θήκη του
για να ‘ναι γιορτινή.
Κι έχει τέτοια χάρη
και όψη λυγερή
κάθομαι, το κοιτάζω
γεμίζει η σιωπή.
“Μοιάζεις”, του λέω
“καινούριο, έχεις κλειδιά, φωνή
μα ακόμη δε μου έχεις
ούτε μια νότα πει.
Σ’ αγγίζω, σε τσιμπάω
και τις χορδές κουνώ
σου λέω σ’ αγαπάω
κι είμαι για σένα εδώ.
Ξέρω να περιμένω
ξέρω να καρτερώ
κι αν είσαι μαγεμένο
θα βρω το γιατρικό.
Μου φτάνει που υπάρχεις
και κατοικείς εδώ
και στέλνεις στα όνειρά μου
μεταξωτό ένα ντο
|
Pénte kommatákia ksílo
kalá schimatisména
kápote ítan éna
kápote paliá.
Pios mástoras alíthia
ta iche piási
sta chéria tu na plási
monadikó violí.
Den kséro ta tragudia
pu ipan i chordés
ki ap’ to ichio mésa pies
vgíkan musikés.
Den kséro pia agápi
dóksase to doksári
gráfontas ston aéra
me véli dio kardiés.
To píra to violáki
sta chéria agkaliá
tu cháidepsa ligáki
ti skóni stin kiliá.
“Tha se giatroporépso”
tu ipa siganá
“thélo na s’ écho fílo
sto spíti sintrofiá”.
Ke fígame i dio mas
ékso ap’ ti voí
mia agápi í mia filía
n’ archísume mazí.
Ke pérasan i méres
me ílio ke vrochés
ki óles tu tis égiana
tis ksílines pligés.
Tu kéntisa luludia
ke kókkina veluda
éstrosa mes sti thíki tu
gia na ‘ne giortiní.
Ki échi tétia chári
ke ópsi ligerí
káthome, to kitázo
gemízi i siopí.
“Miázis”, tu léo
“kenurio, échis klidiá, foní
ma akómi de mu échis
ute mia nóta pi.
S’ angizo, se tsibáo
ke tis chordés kunó
su léo s’ agapáo
ki ime gia séna edó.
Kséro na periméno
kséro na karteró
ki an ise mageméno
tha vro to giatrikó.
Mu ftáni pu ipárchis
ke katikis edó
ke stélnis sta ónirá mu
metaksotó éna nto
|
