Το δρομολόι καθενός το ξέρει μόνο ο Θεός,
στα μονοπάτια της ζωής όλοι περιπλανιώμαστε
άλλος εδώ κι άλλος εκεί πονάμε ή χαιρόμαστε.
Άλλος πατάει άσφαλτο κι άλλος πατάει χώμα
ώσπου μια μέρα η ψυχή χωρίζει απ’ το σώμα.
Άλλος πατάει στα χαλιά και άλλος στα σανίδια
μόνο στο θάνατο μπροστά τα πάντα είναι ίδια.
Είναι λουλούδι η ψυχή και να μαδήσει δεν αργεί
στο περιβόλι της ζωής ένα σεργιάνι κάνουμε
κι άλλος αργά κι άλλος νωρίς στο ίδιο τέρμα φτάνουμε.
Άλλος πατάει άσφαλτο κι άλλος πατάει χώμα
ώσπου μια μέρα η ψυχή χωρίζει απ’ το σώμα.
Άλλος πατάει στα χαλιά και άλλος στα σανίδια
μόνο στο θάνατο μπροστά τα πάντα είναι ίδια.
|
To dromolói kathenós to kséri móno o Theós,
sta monopátia tis zoís óli periplaniómaste
állos edó ki állos eki ponáme í cherómaste.
Άllos patái ásfalto ki állos patái chóma
óspu mia méra i psichí chorízi ap’ to sóma.
Άllos patái sta chaliá ke állos sta sanídia
móno sto thánato brostá ta pánta ine ídia.
Ine luludi i psichí ke na madísi den argi
sto perivóli tis zoís éna sergiáni kánume
ki állos argá ki állos norís sto ídio térma ftánume.
Άllos patái ásfalto ki állos patái chóma
óspu mia méra i psichí chorízi ap’ to sóma.
Άllos patái sta chaliá ke állos sta sanídia
móno sto thánato brostá ta pánta ine ídia.
|