Γεια σου Απρίλη, γεια σου Μάρτη
και πικρή Σαρακοστή
βάζω πλώρη και κατάρτι
και γυρεύω ένα νησί
που δεν βρίσκεται στον χάρτη
βάζω πλώρη και κατάρτι
Γεια σας έχθρες, γεια σας μίση
και γινάτι καθενός
άμα βρεις το ερημονήσι
όλα τ’ άλλα είναι καπνός
Το κρατάνε στον αέρα
τέσσερα χρυσά πουλιά
δεν γνωρίζεις εκεί πέρα
ούτε κλέφτη ούτε φονιά
ούτε μάνα, ούτε πατέρα
δεν γνωρίζεις εκεί πέρα
Μες στης ερημιάς τ’αγέρι
όλα αλλάζουνε με μιας
πιάνεις του Θεού το χέρι
και στα κύματα ακουμπάς
σαν το άγριο περιστέρι
πιάνεις του Θεού το χέρι
|
Gia su Apríli, gia su Márti
ke pikrí Sarakostí
vázo plóri ke katárti
ke girevo éna nisí
pu den vrískete ston chárti
vázo plóri ke katárti
Gia sas échthres, gia sas mísi
ke gináti kathenós
áma vris to erimonísi
óla t’ álla ine kapnós
To kratáne ston aéra
téssera chrisá puliá
den gnorízis eki péra
ute kléfti ute foniá
ute mána, ute patéra
den gnorízis eki péra
Mes stis erimiás t’agéri
óla allázune me mias
piánis tu Theu to chéri
ke sta kímata akubás
san to ágrio peristéri
piánis tu Theu to chéri
|