Το φεγγαράκι απόψε στο γιαλό
θα πέσει, ένα βαρύ μαργαριτάρι.
Κι απάνω μου θα παίζει το τρελό
τρελό φεγγάρι.
Όλο θα σπάει το κύμα ρουμπινί
στα πόδια μου σκορπίζοντας αστέρια.
Οι παλάμες μου θα `χουνε γενεί
δυο περιστέρια·
Θ’ ανέβουν ασημένια δυο πουλιά
με φεγγάρι δυο κούπες θα γεμίσουν,
με φεγγάρι τους ώμους, τα μαλλιά
θα μου ραντίζουν.
Το πέλαγο χρυσάφι αναλυτό.
Θα βάλω τ’ όνειρό μου σε καΐκι
ν’ αρμενίσει. Διαμάντι θα πατώ
λαμπρό χαλίκι.
Το γύρω φως ως θαν τη διαπερνά,
η καρδιά μου βαρύ μαργαριτάρι.
Και θα γελώ. Και θε να κλαίω… Και να,
να το φεγγάρι!
|
To fengaráki apópse sto gialó
tha pési, éna varí margaritári.
Ki apáno mu tha pezi to treló
treló fengári.
Όlo tha spái to kíma rubiní
sta pódia mu skorpízontas astéria.
I palámes mu tha `chune geni
dio peristéria·
Th’ anévun asiménia dio puliá
me fengári dio kupes tha gemísun,
me fengári tus ómus, ta malliá
tha mu rantízun.
To pélago chrisáfi analitó.
Tha válo t’ óniró mu se kaΐki
n’ armenísi. Diamánti tha pató
labró chalíki.
To giro fos os than ti diaperná,
i kardiá mu varí margaritári.
Ke tha geló. Ke the na kleo… Ke na,
na to fengári!
|