|
Ποιός δεν το ξέρει
Σ’αυτόν τον δύσμοιρο αιώνα που μας έλαχε να ζούμε
Πριν κλείσει καν την δεύτερή του δεκαετία
Ξέσπασε ο πόλεμος ο πιο φριχτός ο τρομερότερος σ΄’ όλη την ιστορία
Κι ορμήσαν όλοι οι λαοί κι αλληλοξεσχιζόταν
Και τα καράβια τους τ’ αβύθιστα από την μια στην άλλη θάλασσα
Σαν παλιοσίδερα λιωμένα βυθιζόταν
Ανοίξαν τρύπες τσιμεντένιες στα λιβάδια τους κι’ οχυρωμένοι μέσα εκεί πυροβολούσαν
Όλοι εναντίον όλων
Μολύβι αμέτρητα καντάρια σπαταλούσανε κι αλληλοσκοτωνόταν
Χορτάρι τρώγωντας μονάχα και των νεκρών αλόγων τους το κρέας
Με μολυβένιες μηχανές καινούργιου τύπου πάνω απ’ τα σύννεφα πετούσαν
Όλοι εναντίων όλων
Και σιδερένια άρματα πάνω από σάρκες και κραυγές κυλούσαν
Τέσσερα χρόνια κράτησε η σφαγή
Κι όσοι κατάφεραν μέσα απ΄αυτή τη τρέλα
Μέσα απ’ αυτόν τον πόλεμο σώοι και λογικοί να βγούνε
‘Εγκλημα πια τον θεωρούν που όλους μας σφράγισε
Και έφτυσε ένα γένος όλο λέπρα
Με σύντομη διάρκεια
Που όπως έπεφτε
Τον γερασμένο κόσμο κατεδάφισε
|
Piós den to kséri
S’aftón ton dísmiro eóna pu mas élache na zume
Prin klisi kan tin defterí tu dekaetía
Kséspase o pólemos o pio frichtós o tromeróteros s΄’ óli tin istoría
Ki ormísan óli i lai ki allilokseschizótan
Ke ta karávia tus t’ avíthista apó tin mia stin álli thálassa
San paliosídera lioména vithizótan
Aniksan trípes tsimenténies sta livádia tus ki’ ochiroméni mésa eki pirovolusan
Όli enantíon ólon
Molívi amétrita kantária spatalusane ki alliloskotonótan
Chortári trógontas monácha ke ton nekrón alógon tus to kréas
Me molivénies michanés kenurgiu típu páno ap’ ta sínnefa petusan
Όli enantíon ólon
Ke siderénia ármata páno apó sárkes ke kravgés kilusan
Téssera chrónia krátise i sfagí
Ki ósi katáferan mésa ap΄aftí ti tréla
Mésa ap’ aftón ton pólemo sói ke logiki na vgune
‘Egklima pia ton theorun pu ólus mas sfrágise
Ke éftise éna génos ólo lépra
Me síntomi diárkia
Pu ópos épefte
Ton gerasméno kósmo katedáfise
|
