|
Μεσάνυχτα και κάτι ο δρόμος ανοιχτός
τα χέρια στο τιμόνι, η καρδιά μου οδηγός
Δικός μας ο κόσμος, δικός μας ο χρόνος
τα ‘χουμε όλα πια.
Δε μας σταματάει κανένας το ραδιόφωνο στο τέρμα
τώρα εγώ και εσύ.
Και ποτέ δε θα σου φύγω, εδώ στο πλάι σου θα μείνω
και για μια ζωή άσε με να σ’ αγαπάω.
Άσε με να σ’ αγαπάω
μέχρι να σβήσουνε τ’ αστέρια από τον ουρανό
σφιχτά στα δυο μου χέρια εσένα θα κρατώ.
Άσε με να σ’ αγαπάω.
Έρημη η νύχτα και γύρω μας σιωπή
σκιές που τραγουδούσα για πάντα έχουν χαθεί.
Υπάρχω για σένα υπάρχεις για μένα
μαζί στη μοναξιά.
Δε μας σταματάει κανένας δυο ψυχές που γίνονται ένα
μόνο εγώ και εσύ.
Και ποτέ δε θα σ’ αφήσω, πάντα δίπλα σου γυρίζω
και για μια ζωήάσε με να σ’ αγαπάω.
Άσε με να σ’ αγαπάω
μέχρι να σβήσουνε τ’ αστέρια από τον ουρανό
σφιχτά στα δυο μου χέρια εσένα θα κρατώ.
Άσε με να σ’ αγαπάω.
|
Mesánichta ke káti o drómos anichtós
ta chéria sto timóni, i kardiá mu odigós
Dikós mas o kósmos, dikós mas o chrónos
ta ‘chume óla pia.
De mas stamatái kanénas to radiófono sto térma
tóra egó ke esí.
Ke poté de tha su fígo, edó sto plái su tha mino
ke gia mia zoí áse me na s’ agapáo.
Άse me na s’ agapáo
méchri na svísune t’ astéria apó ton uranó
sfichtá sta dio mu chéria eséna tha krató.
Άse me na s’ agapáo.
Έrimi i níchta ke giro mas siopí
skiés pu tragudusa gia pánta échun chathi.
Ipárcho gia séna ipárchis gia ména
mazí sti monaksiá.
De mas stamatái kanénas dio psichés pu ginonte éna
móno egó ke esí.
Ke poté de tha s’ afíso, pánta dípla su girízo
ke gia mia zoíáse me na s’ agapáo.
Άse me na s’ agapáo
méchri na svísune t’ astéria apó ton uranó
sfichtá sta dio mu chéria eséna tha krató.
Άse me na s’ agapáo.
|
