Το κατσαρό σκυλάκι σου
μελαχροινή κυρά μου
όταν το λούζεις και περνάς
από τη γειτονιά μου
Με γαύγισε με δάγκασε
μα εγώ το συγχωράω
έχει κυρία όμορφη
γι’ αυτό και τ’ αγαπάω
Περνάς με νάζι απ’ το στενό
κρατάς και το λουράκι
του `χεις και φιόγκο στο λαιμό
του `χεις και κουδουνάκι
Με γαύγισε με δάγκασε
μα εγώ το συγχωράω
έχει κυρία όμορφη
γι’ αυτό και τ’ αγαπάω
Το κατσαρό σκυλάκι σου
το `χεις παραχαϊδέψει
μόλις γυρίσω να σε δώ
αμέσως θα αγριέψει
Με γαύγισε με δάγκασε
μα εγώ το συγχωράω
έχει κυρία όμορφη
γι’ αυτό και τ’ αγαπάω
Το κατσαρό σκυλάκι σου
μου έχει μπει στη μύτη
για δε μ’ αφήνει για να μπω
το βράδυ μες στο σπίτι
Με γαύγισε με δάγκασε
μα εγώ το συγχωράω
έχει κυρία όμορφη
γι’ αυτό και τ’ αγαπάω
|
To katsaró skiláki su
melachriní kirá mu
ótan to luzis ke pernás
apó ti gitoniá mu
Me gavgise me dágkase
ma egó to sigchoráo
échi kiría ómorfi
gi’ aftó ke t’ agapáo
Pernás me názi ap’ to stenó
kratás ke to luráki
tu `chis ke fiógko sto lemó
tu `chis ke kudunáki
Me gavgise me dágkase
ma egó to sigchoráo
échi kiría ómorfi
gi’ aftó ke t’ agapáo
To katsaró skiláki su
to `chis parachaidépsi
mólis giríso na se dó
amésos tha agriépsi
Me gavgise me dágkase
ma egó to sigchoráo
échi kiría ómorfi
gi’ aftó ke t’ agapáo
To katsaró skiláki su
mu échi bi sti míti
gia de m’ afíni gia na bo
to vrádi mes sto spíti
Me gavgise me dágkase
ma egó to sigchoráo
échi kiría ómorfi
gi’ aftó ke t’ agapáo
|