Το κεράσι του Βαρδάρη | To kerási tu Oardári

Μεγαλώνει ένα κεράσι
του Βαρδάρη η γειτονιά.
Αχ, και ποιος να το δαγκάσει
στα κρυφά, σε μια γωνιά;

Στου Βαρδάρη αναθρεμμένη,
μικρή μου Θεσσαλονικιά,
ποιος να σου ζητήσει προίκα
που ’χεις προίκα τα φιλιά;

Το κεράσι, το κεράσι
στου Βαρδάρη τα στενά
αχ, και ποιος να το δαγκάσει
σαν γενεί δεκαεννιά;

Στου Βαρδάρη αναθρεμμένη,
μικρή μου Θεσσαλονικιά,
ποιος να σου ζητήσει προίκα
που ‘χεις προίκα τα φιλιά;

Megalóni éna kerási
tu Oardári i gitoniá.
Ach, ke pios na to dagkási
sta krifá, se mia goniá;

Stu Oardári anathremméni,
mikrí mu Thessalonikiá,
pios na su zitísi prika
pu ’chis prika ta filiá;

To kerási, to kerási
stu Oardári ta stená
ach, ke pios na to dagkási
san geni dekaenniá;

Stu Oardári anathremméni,
mikrí mu Thessalonikiá,
pios na su zitísi prika
pu ‘chis prika ta filiá;