Μέσα μου βρέχει και κάνει κρύο
ένα αντίο έχει γραφτεί
πάλι φοβάμαι η ελπίδα λιώνει
κάτι παλιώνει στη διαδρομή
Πριν μου αφήσεις το κλειδί
να ξεκλειδώσεις
θέλω παράθυρα και πόρτες ανοιχτά
αυτό που πήρες από μένα
να μου δώσεις
δεν το αντέχει άλλο σκοτάδι η καρδιά
Κοίτα με τώρα λίγο πριν φύγεις
φτερά ανοίγεις για μακριά
μοιάζει η καρδιά μου με άδειο σπίτι
που ΄ναι στο νοίκι χρόνια πολλά
|
Mésa mu vréchi ke káni krío
éna antío échi grafti
páli fováme i elpída lióni
káti palióni sti diadromí
Prin mu afísis to klidí
na kseklidósis
thélo paráthira ke pórtes anichtá
aftó pu píres apó ména
na mu dósis
den to antéchi állo skotádi i kardiá
Kita me tóra lígo prin fígis
fterá anigis gia makriá
miázi i kardiá mu me ádio spíti
pu ΄ne sto niki chrónia pollá
|