Πλέον δεν θυμάμαι τίποτα από παλιά
Τότε που ‘λεγες πως θα, θα ‘μαι εδώ για σένα
Τίποτα δεν έμεινε και εγώ πολύ απλά
Σβήνω με αίμα τη φωτιά, που κυλάει για σένα.
Ότι και να γίνει, πάντα θα ‘σαι εσύ
Η φωτιά μου εκείνη, που με καίει πολύ
Και πως να σε σβήσω, πως να ζήσω εγώ
πως να σε αντικρύσω και όρθια να σταθώ?
Το ξέραμε και οι δυο πως θα πονέσει
Αυτή η σχέση, στο ‘χα πει
Μπορεί στη τελική να είναι λάθος
Για αυτό φύγε, πρώτα εσύ.
Πέρναγαν οι μήνες και σημάδια πουθενά
σαν να ζούσα ένιωθα, μέσα σε ένα ψέμα
πάντα ήθελες να εσύ να είσαι πιο καλά
μόνος να περνάς πιο καλά, τίποτα για μένα.
Ότι και να γίνει, πάντα θα ‘σαι εσύ
Η φωτιά μου εκείνη, που με καίει πολύ
Και πως να σε σβήσω, πως να ζήσω εγώ
πως να σε αντικρύσω και όρθια να σταθώ?
Το ξέραμε και οι δυο πως θα πονέσει
Αυτή η σχέση, στο ‘χα πει
Μπορεί στη τελική να είναι λάθος
Για αυτό φύγε πρώτα εσύ.
Το ξέραμε και οι δυο, δεν ήτανε σωστό
Μα είναι το λάθος, που έκανε το πάθος δυνατό
Και αν μοιάζει αδύνατο, δεν ξέρω πια τι να σου πω
Αν έχεις τρόπο, το χρόνο πίσω γύρνα το.
Το ξέραμε και οι δυο πως θα πονέσει
Αυτή η σχέση, στο’ χα πει
Μπορεί στη τελική να είναι λάθος
Για αυτό φύγε πρώτα εσύ.
|
Pléon den thimáme típota apó paliá
Tóte pu ‘leges pos tha, tha ‘me edó gia séna
Típota den émine ke egó polí aplá
Svíno me ema ti fotiá, pu kilái gia séna.
Όti ke na gini, pánta tha ‘se esí
I fotiá mu ekini, pu me kei polí
Ke pos na se svíso, pos na zíso egó
pos na se antikríso ke órthia na stathó?
To ksérame ke i dio pos tha ponési
Aftí i schési, sto ‘cha pi
Bori sti telikí na ine láthos
Gia aftó fíge, próta esí.
Pérnagan i mínes ke simádia puthená
san na zusa éniotha, mésa se éna pséma
pánta ítheles na esí na ise pio kalá
mónos na pernás pio kalá, típota gia ména.
Όti ke na gini, pánta tha ‘se esí
I fotiá mu ekini, pu me kei polí
Ke pos na se svíso, pos na zíso egó
pos na se antikríso ke órthia na stathó?
To ksérame ke i dio pos tha ponési
Aftí i schési, sto ‘cha pi
Bori sti telikí na ine láthos
Gia aftó fíge próta esí.
To ksérame ke i dio, den ítane sostó
Ma ine to láthos, pu ékane to páthos dinató
Ke an miázi adínato, den kséro pia ti na su po
An échis trópo, to chróno píso girna to.
To ksérame ke i dio pos tha ponési
Aftí i schési, sto’ cha pi
Bori sti telikí na ine láthos
Gia aftó fíge próta esí.
|