|
Μέθυσα και χτες το βράδυ
όπως κάθε βράδυ
και στο σπίτι μου γυρνώντας, πριν απ`το πρωϊ,
ήρθε πάλι στο μυαλό μου να με βασανίσει,
ήρθε να με ξεμεθύσει
η παλιοζωή.
Άσε με ζωή,
να σε ξεχάσω πίνω.
Είσαι εσύ εκείνο που βαρέθηκα.
Άσε με ζωή,
εσύ τα φταις που πίνω,
τα ‘χεις κάνει όλα τόσο ψεύτικα.
Πίνω
για να κοροϊδέψω τους καημούς που έχω.
Τους καημούς που δεν αντέχω,
που με λιώσανε.
Μέθυσα να λησμονήσω τις δικές σου πίκρες
και για λίγο να πιστέψω
πως τελειώσανε.
Άσε με ζωή,
να σε ξεχάσω πίνω.
Είσαι εσύ εκείνο που βαρέθηκα.
Άσε με ζωή,
εσύ τα φταις που πίνω,
τα ‘χεις κάνει όλα τόσο ψεύτικα.
|
Méthisa ke chtes to vrádi
ópos káthe vrádi
ke sto spíti mu girnóntas, prin ap`to proi,
írthe páli sto mialó mu na me vasanísi,
írthe na me ksemethísi
i paliozoí.
Άse me zoí,
na se ksecháso píno.
Ise esí ekino pu varéthika.
Άse me zoí,
esí ta ftes pu píno,
ta ‘chis káni óla tóso pseftika.
Píno
gia na koroidépso tus kaimus pu écho.
Tus kaimus pu den antécho,
pu me liósane.
Méthisa na lismoníso tis dikés su píkres
ke gia lígo na pistépso
pos teliósane.
Άse me zoí,
na se ksecháso píno.
Ise esí ekino pu varéthika.
Άse me zoí,
esí ta ftes pu píno,
ta ‘chis káni óla tóso pseftika.
|
