Οταν εγω γεννήθηκα
σου έφερα ενα ζόρι
εγώ κορίτσι ήμουνα
μα ήθελες μα ήθελες αγόρι
Οσο εγώ μεγάλωνα
σε έτρωγε η αγωνία
δεν συννενογιομασταν
εγώ και η κοι, εγω και η κοινωνία
Με έλεγες μαύρο πρόβατο
κι εγώ έσενα λύκο
μα τώρα που το σκέφτομαι
μου λείπεις και σου λείπω
Την μέρα που ξεκόψαμε
αισθάνθηκα γυναίκα
με κείνον τον εγωίσμο
αγάπησα εννιά φορές στις δέκα
Οταν εγω γεννήθηκα
σου έφερα ενα ζόρι
εγώ κορίτσι ήμουνα
μα ήθελες μα ήθελες αγόρι
Με έλεγες μαύρο πρόβατο
κι εγώ έσενα λύκο
μα τώρα που το σκέφτομαι
μου λείπεις και σου λείπω
μα τώρα που το σκέφτομαι
μου λείπεις και σου λείπω
|
Otan ego genníthika
su éfera ena zóri
egó korítsi ímuna
ma ítheles ma ítheles agóri
Oso egó megálona
se étroge i agonía
den sinnenogiomastan
egó ke i ki, ego ke i kinonía
Me éleges mavro próvato
ki egó ésena líko
ma tóra pu to skéftome
mu lipis ke su lipo
Tin méra pu ksekópsame
esthánthika gineka
me kinon ton egismo
agápisa enniá forés stis déka
Otan ego genníthika
su éfera ena zóri
egó korítsi ímuna
ma ítheles ma ítheles agóri
Me éleges mavro próvato
ki egó ésena líko
ma tóra pu to skéftome
mu lipis ke su lipo
ma tóra pu to skéftome
mu lipis ke su lipo
|