Αν ήξερα πού βρίσκεται
Το μέτρο της αγάπης
Θα το ’παιρνα να μέτραγα
Το πόσο μ’ αγαπάς
Πώς γίνεται να μ’ αγαπάς
Και να ’σαι και σατράπης
Δε γίνεται να μ’ αγαπάς
Και να με τυραννάς
Εγώ πεθαίνω
Όταν δακρύζεις αρρωσταίνω
Κι εσύ με κάνεις
Να καταριέμαι τη ζωή
Γι’ αυτό σου λέω
Πως η αγάπη σου είναι λίγη
Κι αυτό με πνίγει
Από το βράδυ ως το πρωί
Φαρμάκι και μαρτύριο
Δεν είναι η αγάπη
Δεν είναι δηλητήριο
Μα κάτι πιο γλυκό
|
An íksera pu vrískete
To métro tis agápis
Tha to ’perna na métraga
To póso m’ agapás
Pós ginete na m’ agapás
Ke na ’se ke satrápis
De ginete na m’ agapás
Ke na me tirannás
Egó petheno
Όtan dakrízis arrosteno
Ki esí me kánis
Na katariéme ti zoí
Gi’ aftó su léo
Pos i agápi su ine lígi
Ki aftó me pnígi
Apó to vrádi os to pri
Farmáki ke martírio
Den ine i agápi
Den ine dilitírio
Ma káti pio glikó
|